علل و درمان خانگی خشکی دور چشم

به دلیل ظریف و حساس بودن پوست دور چشم، این ناحیه ممکن است به راحتی خشک شود. در این قسمت جهت درمان این عارضه رهنمودهایی را همراه با چندین داروی ساده ارائه کرده‌ایم.
به منظور درمان خشکی دور چشم، به هنگام خواب چند قطره روغن زیتون یا بادام را به اطراف چشم زده و اجازه دهید به مدت یک شب بر روی پوست بماند.
اولین نشانه‌های پیری عموماً به شکل خطوط نازک و چین و چروک در اطراف چشم دیده می‌شود. نخستین علائم بیماری یا استرس نیز در این مناطق منعکس می‌شوند. در واقع، پوست اطراف چشم بسیار ظریف و حساس بوده و این امر موجب می‌شود این ناحیه، در معرض خشک شدگی قرار گیرد. غیر از سالخوردگی که با خشکی، وجود خط‌های ریز و چین و چروک مشخص می‌شود؛ عوامل مختلفی وجود دارند که می‌توانند پوست اطراف چشم را تحت تأثیر قرار دهند. این عوامل عبارتند از برخی عوارض پزشکی، فاکتورهای سبک زندگی، تغییرات آب و هوایی و غیره. قرار گرفتن طولانی در معرض نور خورشید یکی از علل شایع خشکی پوست است. استفاده منظم از مواد آرایشی و پاک کننده‌های صورت با مواد شیمیایی می‌تواند به پوست اطراف چشم آسیب برساند. آرایش چشم نیز اگر به طور منظم استفاده شود می‌تواند مضر باشد. مالیدن‌های مداوم چشمان، دلیل دیگری برای این بیماری است.

چه عواملی موجب خشکی دور چشم می‌شوند؟

همانطور که قبلاً ذکر شد، پوست اطراف چشم در معرض خشک شدگی قرار دارد. این امر به دلیل عدم وجود غدد چربی کافی در این ناحیه است. غدد چربی سبوم یا چربی پوست، با ترشح چربی رطوبت پوست را حفظ می‌کنند. پوست به دلیل خشکی، ممکن است تیره و چشمها کدر و گرفته به نظر برسند. این بیماری می‌تواند با مراقبت‌های مناسب رفع شود. همیشه بهتر است درباره علل این عارضه اطلاعات اولیه‌ای داشته باشیم، زیرا با این کار می‌توان از بیشتر این عوارض جلوگیری کرد.

فاکتورهای سبک زندگی

• داشتن خواب ناکافی و یا خوابیدن در اواخر شب به طور دائم
• تغذیه نامناسب و یا سوء تغذیه
• حمام کردن بیش از حد و یا گرفتن دوش آب گرم
• سیگار کشیدن و یا سوء مصرف الکل
• افراط در استفاده از لوازم آرایشی

از جمله عوامل تأثیر گذار بر این عارضه می‌باشند.  

عوارض پزشکی

اگزما، پسوریازیس صورت psoriasis، درماتیت سبورئیک seborrheic dermatitis، التهاب پلک blepharitis، و درماتیت پلک برخی از عوارض پزشکی هستند که می‌توانند موجب خشکی پوست اطراف چشم شوند. غیر از خشکی، این امکان وجود دارد که پوست به صورت پوسته پوسته و ناهموار درآید. برخی از این عوارض با علائمی مانند قرمزی، تورم، خارش و جوش یا دانه همراهند. حتی خشکی می‌تواند در اثر آلرژی یا حساسیت ایجاد شود. افراد مبتلا به دیابت و کم کاری تیروئید نیز ممکن است دچار خشکی اطراف چشم شوند. کمبود ویتامین A عارضه‌ی دیگری است که با خشکی پوست ارتباط می‌یابد. استرس نیز یکی از علت‌های شایع این عارضه می‌باشد.

عوامل دیگر

تغییرات آب و هوایی نیز می‌تواند پوست را به خصوص در نواحی حساس تحت تأثیر قرار دهد. این حالت عمدتاً در طول زمستان، زمانی که سطح رطوبت بسیار پایین است، تجربه می‌شود. در این حالت پوست رطوبت خود را از دست می‌دهد و خشک و پوسته پوسته می‌شود. قرار گرفتن طولانی در معرض نور خورشید یکی از علل شایع خشکی پوست است. استفاده منظم از مواد آرایشی و پاک کننده‌های صورت با مواد شیمیایی می‌تواند به پوست اطراف چشم آسیب برساند. آرایش چشم نیز اگر به طور منظم استفاده شود می‌تواند مضر باشد. مالیدن‌های مداوم چشمان، دلیل دیگری برای این بیماری است.

چگونگی درمان این عارضه

چنانچه مبتلا به بیماری نهفته‌ای باشید، بایستی جهت درمان آن به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. در غیر این صورت، می‌توانید این عارضه را با برخی اقدامات ساده‌ای که در زیر به صورت فهرست در آورده‌ایم، درمان نمایید.

آب بیشتری مصرف نمایید

یکی از بهترین درمان‌های خانگی جهت خلاصی از خشکی پوست دور چشم، افزایش آب مصرفیتان است. حداقل هشت تا ده لیوان آب در روز بنوشید. پوست خشک، به راحتی خشک و پژمرده می‌شود و موجب گسترش خطوط نازک و چین و چروک شده و به نظر تیره‌تر می‌رسد. افزایش مصرف آب برای مرطوب ساختن خلط سینوس سودمند است. با این کار تخلیه مخاط مرطوب شده به راحتی انجام می‌شود، در نتیجه احتمال ایجاد حلقه‌های سیاه دور چشم، التهاب و خشکی اطراف آن کاهش می‌یابد.

دور چشم را بطور صحیح مرطوب سازید

حتماً پوست را به خوبی مرطوب سازید. هر بار که صورت خود را می‌شویید، از مرطوب کننده‌ی با کیفیت و خوبی استفاده نمایید. هرگز فراموش نکنید بعد از دوش گرفتن پوست خود را مرطوب سازید. می‌توانید یک کرم شب مخصوص دور چشم را نیز استفاده نمایید. کرم و یا مرطوب کننده را به آرامی بر روی پوست بمالید.

هرگز چشمان خود را نمالید

از مالیدن و کشیدن پوست اطراف چشم‌ها خودداری کنید، به این دلیل که این ناحیه بسیار ظریف و حساس است. چنین مالیدنی ممکن است موجب قرمزی، خارش، یا احساس سوزش شود. سرانجام، پوست متحمل آسیب شده و ایجاد خشکی نماید. استفاده‌ی منظم از آرایش و پاک کردن آن، با فشار و کشیدگی بر روی پوست همراه خواهد بود.

از دیر خوابیدن خودداری نمایید

استراحت و خواب کافی داشته باشید و از دیر خوابیدن بپرهیزید تا از خشکی شدید پوست اطراف چشم جلوگیری شده و این خشکی برطرف شود. افرادی که هر روز هشت ساعت می‌خوابند، از چهره‌ای جذاب و بدون تیرگی و خشکی اطراف چشم برخوردارند. حفره‌های سینوس در هنگام خواب تخلیه می‌شوند و دیر خوابیدن‌های مداوم این تخلیه را کاهش می‌دهد، در نتیجه باعث به وجود آمدن حلقه‌های تیره دور چشم می‌شود. بنابراین به خواب زیبای خود برسید به گونه‌ای که سرتان کمی بالا باشد.

به طور مرتب ورزش کنید

انجام دادن ورزش به طور منظم برای بدن مفید می‌باشد. همین امر برای پوست نیز کاربرد دارد. ورزش گردش خون و اکسیژن رسانی در بدن را بهبود می‌بخشد. تمرینات هوازی در بهبود سلامت پوست صورت می‌تواند فواید بیشتری را به اثبات برساند. ورزش همچنین جهت کنترل استرس که یکی دیگر از عوامل مرتبط با خشکی پوست، به ویژه در اطراف چشم است، مفید می‌باشد.

از آرایش کردن صرف نظر کنید

از بکار بردن مواد آرایشی در اطراف چشم، حداقل به مدت چند روز خودداری کنید می‌توانید از کرم‌های پوست حاوی روغن‌های طبیعی، نرم کننده، آنتی اکسیدان، ویتامین و مواد معدنی استفاده نمایید. استفاده از لوازم آرایشی با مواد شیمیایی می‌تواند به پوست ظریف صورت آسیب برساند. آرایش کردن و پاک کردن آن، به پوستی که چندین مرتبه در طول این فرایند کشیده می‌شود، فشار وارد می‌کند.  

از قرار گرفتن در معرض آب و هوای بد اجتناب کنید

هنگامی که به بیرون از منزل در زیر نور خورشید می‌روید، از یک کلاه و عینک آفتابی استفاده کنید و به صورت خود یک کرم ضد آفتاب خوب بمالید. همچنین توصیه می‌شود که یک عینک محافظ بر چشم بزنید. از دستگاه بخور در طول زمستان استفاده کنید به این دلیل که آب و هوای خشک می‌تواند موجب از دست رفتن آب پوست شود.

سیگار را ترک نمایید

سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل را ترک کنید، به این دلیل که می‌توانند موجب از دست رفتن آب پوست شده و به آن آسیب برسانند. کشیدن سیگار و مصرف الکل می‌تواند به گردش خون ضعیف و کاهش جریان اکسیژن به پوست منجر شود که به نوبه خود باعث خشکی آن می‌شود. کشیدن بیش از حد سیگار و مصرف کافئین نیز ممکن است موجب بی‌خوابی گردد که به نوبه خود بر پوست اطراف چشم اثر می‌گذارد.

از یک رژیم غذایی مغذی پیروی کنید

مهمتر از همه نقش حیاتی تغذیه‌ی مناسب در سلامت پوست است. مواد معدنی همچون روی و سلنیوم و ترکیباتی مانند لوتئین، بیوفلاونوئید، کاروتنوئیدها، و اسیدهای چرب امگا 3 جهت مراقبت از پوست مفید می‌باشند. پروتئین، ویتامین B و ویتامین E نیز برای پوست های خشک مفیدند. مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه را در رژیم غذایی خود وارد نمایید.

از محصولات مراقبتی پوست با مواد شیمیایی بپرهیزید

از مواد پاک کننده ملایم صورت استفاده کرده و از دوش آب گرم اجتناب کنید. از بکار بردن مواد آرایشی حاوی مواد شیمیایی به هر قیمتی که شده، بپرهیزید. مواد آرایشی که مواد تشکیل دهنده آنها پارابنها parabens، رزین، لانولین، پروپیلن گلیکول، نیکل، مواد عطری fragrances و غیره می‌باشند، ممکن است بر پوست اطراف چشم تأثیر بگذارند. هنگامی که نوبت به استفاده از مواد پاک کننده‌ی دور چشم می‌رسد، بایستی نمونه‌هایی را بکار ببرید که مرطوب کننده و ماده‌ی اصلی آن روغن باشند. ماسک‌های قوی چشم نیز جهت مرطوب ساختن اطراف چشم مفیدند. سرم‌های مرطوب کننده چشم می‌توانند قبل یا بعد از آرایش مورد استفاده قرار گیرند.

درمان‌های خانگی را امتحان کنید

هنگامی که نوبت به درمان‌های خانگی می‌رسد، شیر خام جهت کاربرد موضعی، در موارد بسیار زیادی استفاده می‌شود. گلاب نیز می‌تواند در مداوای پوست خشک اطراف چشم شگفتی‌ساز باشد. عسل، گلیسیرین و روغن نارگیل همچنین جهت جوان کننده پوست مفید هستند. چای کیسه‌ای سبز که با آب سرد نم‌دار شده نیز می‌تواند به عنوان کمپرس مورد استفاده قرار گیرد چرا که برای برطرف نمودن خشکی، خطوط ریز و چین و چروک اطراف چشم مفید می‌باشد.
اگر هیچ یک از این درمان‌ها کارساز نبودند، می‌توانید با یک متخصص زیبایی و یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید. سخن آخر اینکه، خشکی پوست اطراف چشم عارضه‌ای است که می‌تواند با داروهای ساده درمان شود. چنانچه با علائم دیگری همراه باشد، با پزشک خود مشورت نموده تا بیماری یا اختلالات نهفته‌ی احتمالی را برطرف نماید. می‌توانید از این عارضه با مصرف آب کافی، استفاده‌ی روزانه از مرطوب کننده، انجام ورزش‌ به طور منظم و پیروی از یک رژیم سالم جلوگیری نمایید.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود. مراجعه به پزشک خود بی‌خطرترین راه تشخیص و درمان هرگونه عارضه و بیماری است.